04 sep Duits verzet tegen het Nazi regime
Veel aandacht is er voor de opkomst van het Nazi regime vanaf de jaren 30 van de vorige eeuw. Minder aandacht is er voor het Duits verzet tegen het Nazi regime. Een van de verzetsgroepen die opriep tot geweldloze verzet tegen het Nazi regime was een studentenkring.
In Juni 1942 werden de eerste van de in totaal zes pamfletten verspreid in München. Ze waren afkomstig van een studentenkring die zichzelf de Weisse Rose noemde (Witte Roos). Ze riepen de Duitse bevolking op tot geweldloos verzet tegen het Nazi-regime. De pamfletten stonden vol met citaten van klassieke schrijvers, zoals Schiller en Goethe. Het studentenverzet getuigde van grote moed. Enige vorm van commentaar tegen het toenmalige Nazi regime betekende vaak lange celstraffen en niet minder vaak tot voltrekking van de doodstraf.
In Juni 1942 werden de eerste van de in totaal zes pamfletten verspreid in München. Ze waren afkomstig van een studentenkring die zichzelf de Weisse Rose noemde (Witte Roos). Ze riepen de Duitse bevolking op tot geweldloos verzet tegen het Nazi-regime. De pamfletten stonden vol met citaten van klassieke schrijvers, zoals Schiller en Goethe. Het studentenverzet getuigde van grote moed. Enige vorm van commentaar tegen het toenmalige Nazi regime betekende vaak lange celstraffen en niet minder vaak tot voltrekking van de doodstraf.
De studenten vormen een verzetsgroep die zij de ‘Witte Roos’ noemen, naar een krant die in het geheim wordt gedistribueerd onder studenten. De leiding bestond uit vijf studenten: Jürgen Wittenstein, Hans en zijn zus Sophie Scholl, Christoph Probst, Willie Graf, en Alexander Schmorell. Het kleine groepje studenten krijgt veel steun nadat een provocerende speech uit de hand is gelopen door toedoen van de Nazi’s. Vanaf dat moment wordt de Gestapo ingeschakeld, wiens enige doel het is om de leden van de Witte Roos te vinden.
SOPHIE EN HANS SCHOLL
Hans werd op 22 september 1918 geboren en zus Sophie op 9 mei 1921.Het gezin groeide op in de Duitse deelstaat Beieren. In 1932 verhuisde de familie Scholl naar Ulm waar Sophie naar school ging en zich inschreef bij de Bund Deutsche Mädel. Hans was lid van de Hitler-Jugend. Hans Scholl was samen met zijn zuster Sophie in het begin -zoals zovelen- vrij enthousiast over het nationaal-socialisme. Zus Inge schreef in 1933 in haar dagboek: “Met lichaam en ziel behoor ik Hitler toe”. Tot ver in de jaren dertig bleven Sophie en Inge aanhangers van Hitler. Hun mening veranderde nadat ze steeds meer geconfronteerd werden met bruut geweld en racistische ideeën.
Hans werd op 22 september 1918 geboren en zus Sophie op 9 mei 1921.Het gezin groeide op in de Duitse deelstaat Beieren. In 1932 verhuisde de familie Scholl naar Ulm waar Sophie naar school ging en zich inschreef bij de Bund Deutsche Mädel. Hans was lid van de Hitler-Jugend. Hans Scholl was samen met zijn zuster Sophie in het begin -zoals zovelen- vrij enthousiast over het nationaal-socialisme. Zus Inge schreef in 1933 in haar dagboek: “Met lichaam en ziel behoor ik Hitler toe”. Tot ver in de jaren dertig bleven Sophie en Inge aanhangers van Hitler. Hun mening veranderde nadat ze steeds meer geconfronteerd werden met bruut geweld en racistische ideeën.
VERZETSGROEP
Hans Scholl studeerde medicijnen op de Universiteit van München. In 1942 gaat ook Sophie hier biologie en filosofie studeren. Sophie heeft dan nog geen idee dat haar broer bezig is met een passieve verzetsgroep. Als zij een pamflet vindt van de Witte Roos en beseft dat haar broer hieraan meewerkt, sluit ze zich snel aan bij de kring van haar broer.
Hans Scholl studeerde medicijnen op de Universiteit van München. In 1942 gaat ook Sophie hier biologie en filosofie studeren. Sophie heeft dan nog geen idee dat haar broer bezig is met een passieve verzetsgroep. Als zij een pamflet vindt van de Witte Roos en beseft dat haar broer hieraan meewerkt, sluit ze zich snel aan bij de kring van haar broer.
PAMFLETTEN
Sophie vernam via een vriend die aan het Oostfront moest vechten van de misdaden van de nazi’s tegen de Joden en oorlogsgevangenen. De leden van de verzetsgroep De Witte Roos besloten dat actie ondernomen moest worden.. Nadat de verzetsgroep al vijf pamfletten had gedrukt en stiekem uitgedeeld, droegen Sophie en Hans op 18 februari 1943 samen de zorg voor de verspreiding van het zesde pamflet in de hal van de universiteit. Een geweldloze manier van Duits verzet tegen het Nazi regime.
Sophie vernam via een vriend die aan het Oostfront moest vechten van de misdaden van de nazi’s tegen de Joden en oorlogsgevangenen. De leden van de verzetsgroep De Witte Roos besloten dat actie ondernomen moest worden.. Nadat de verzetsgroep al vijf pamfletten had gedrukt en stiekem uitgedeeld, droegen Sophie en Hans op 18 februari 1943 samen de zorg voor de verspreiding van het zesde pamflet in de hal van de universiteit. Een geweldloze manier van Duits verzet tegen het Nazi regime.
DOODVONNIS
Omdat het nog erg vroeg was, waren er geen studenten aanwezig maar wel de conciërge. Een conciërge die helaas erg nationaal-socialistisch gezind was en hij schakelde direct de politie in. Hans en Sophie worden op heterdaad betrapt en overgeleverd aan de Gestapo. Ze worden verhoord en er volgt een schijnrechtzaak. Het proces diende onder de zeer gevreesde rechter Roland Freisler. Vier dagen later worden Hans, Sophie en Christoph Probst wegens verraad veroordeeld. Dezelfde dag nog eindigt hun leven onder de guillotine. Christoph liet een vrouw en drie kinderen na. Ook de andere leden van de groep worden opgepakt en geëxecuteerd. Alleen Jürgen Wittenstein wist te ontsnappen aan een executie. Het betekende wel het einde van dit Duitse verzet tegen het Nazi regime.GUILLOTINE
De guillotine waarmee het doodvonnis werd voltrokken bleek als sinds 1947 in het depot van het Beiers Nationaal Museum in München te staan. Hij werd onlangs ontdekt door een nieuwe curator. Hoe de guillotine in het depot terecht is gekomen is niet bekend. Na de oorlog ging het gerucht dat de guillotine in de Donau zou zijn gegooid. Dat zou dan door de geallieerden moeten zijn gebeurd, want de guillotine is na de capitulatie van nazi-Duitsland tot 1947 ook nog door de geallieerden gebruikt om Duitse ter dood veroordeelden te executeren.
Omdat het nog erg vroeg was, waren er geen studenten aanwezig maar wel de conciërge. Een conciërge die helaas erg nationaal-socialistisch gezind was en hij schakelde direct de politie in. Hans en Sophie worden op heterdaad betrapt en overgeleverd aan de Gestapo. Ze worden verhoord en er volgt een schijnrechtzaak. Het proces diende onder de zeer gevreesde rechter Roland Freisler. Vier dagen later worden Hans, Sophie en Christoph Probst wegens verraad veroordeeld. Dezelfde dag nog eindigt hun leven onder de guillotine. Christoph liet een vrouw en drie kinderen na. Ook de andere leden van de groep worden opgepakt en geëxecuteerd. Alleen Jürgen Wittenstein wist te ontsnappen aan een executie. Het betekende wel het einde van dit Duitse verzet tegen het Nazi regime.GUILLOTINE
De guillotine waarmee het doodvonnis werd voltrokken bleek als sinds 1947 in het depot van het Beiers Nationaal Museum in München te staan. Hij werd onlangs ontdekt door een nieuwe curator. Hoe de guillotine in het depot terecht is gekomen is niet bekend. Na de oorlog ging het gerucht dat de guillotine in de Donau zou zijn gegooid. Dat zou dan door de geallieerden moeten zijn gebeurd, want de guillotine is na de capitulatie van nazi-Duitsland tot 1947 ook nog door de geallieerden gebruikt om Duitse ter dood veroordeelden te executeren.
Het verhaal van Hans en Sophie Scholl en de Witte Roos is verschillende keren verfilmd.
Mist u iets in onze blog over het Duits verzet tegen het Nazi regime, laat het ons dan weten. We vullen onze blogs graag zo compleet mogelijk aan.
Geen reactie's