Waffen-SS

26 jun Waffen-SS

De Waffen-SS is de gewapende afdeling van de SS. Dit was een paramilitaire organisatie binnen de NSDAP, de Duitse nazipartij. De afdeling was verantwoordelijk voor veel oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit fanatieke nazileger was niet alleen diep racistisch, maar ook een van de meest multi-etnische en transnationale militaire groeperingen uit de twintigste eeuw.

Oprichting

De Schutztaffel (SS) werd opgericht in 1925 door Adolf Hitler. De SS maakte onderdeel uit van de SA (Sturmabteilung) die aanvankelijk fungeerde om aanvallen op de partij af te slaan. Maar het was ook een knokploeg en verantwoordelijk voor de persoonlijke veiligheid van Hitler. In 1933 telde de SS 50.000 man, maar groeide langzaam uit tot een nog grote beweging.

Himmler

In 1929 werd Heinrich Himmler aangesteld als Reichsführer-SS, een positie die hij tot aan zijn dood in 1945 zou bekleden. Hitler zag Himmler als zijn grootste bondgenoot. Onder Himmler groeide de beweging uit tot een elitekorps. Van SS’ers werd geëist dat ze op jonge leeftijd met een zuiver Germaanse vrouw trouwden. Bovendien werd het krijgen van zoveel mogelijk kinderen bevorderd.

De leden van de verschillende formaties, die vaak onafhankelijk van elkaar werkten, werden zoveel mogelijk in de SS opgenomen. Leden van deze SS bekleedden sleutelposities in onder meer de economie, gezondheidszorg, politiek en wetenschap. Ook kregen de SS’ers de volledige macht over alle concentratie- en werkkampen en later ook over de vernietigingskampen.

Waffen-SS

In 1938 werd de Waffen-SS opgericht. De Waffen-SS voerde alle militaire en gewapende taken uit.  De gewapende SS-eenheden werden voor het eerst ingezet in Polen. Ze vervulden hun taken met dusdanig veel succes dat zij een half jaar later mochten opdraven in Frankrijk, alwaar ze opnieuw lieten zien tot de beste eenheden van Duitsland te horen. Naast de divisies en hun reserve-eenheden omvatte de Waffen-SS ook de Ahnenerbe SS. Dit was de wetenschappelijke tak van de SS die moest aantonen dat het Arische ras superieur was. Dit gebeurde veelal door medische experimenten. Ook de kampbewakers (SS-Totenkopfverbände) vielen onder de Waffen-SS.

Nederlanders in de Waffen-SS

22.000 Nederlandse vrijwilligers hebben in de Waffen-SS gediend. Aangezien de Nederlandsche SS een elitekorps behoorde te zijn, kon niet iedereen lid worden. Er vonden selecties plaats op basis van ras, levenshouding, persoonlijkheid en lichamelijke conditie. Bij de soldaten en het kader, allemaal vrijwillig toegetreden, werd er steeds op gehamerd dat zij elitesoldaten waren. Op den duur gingen ze dat ook geloven. In het begin van de oorlog streden de Nederlandse SS’ers op de Balkan. Daarna vochten ze in Rusland, bijvoorbeeld ten westen van Leningrad aan de rivier de Narwa. Tijdens de oorlog zijn vier tot zesduizend vrijwilligers gesneuveld, verongelukt of vermist geraakt.

Einde Waffen-SS

Met de val van Hitler kwam er een einde aan de SS. Tijdens de Neurenbergprocessen werd de organisatie, maar ook de leden van deze organisatie, persoonlijk voor hun daden verantwoordelijk gesteld voor de Holocaust. Nederlandse SS’ers die door de westelijke geallieerden waren opgepakt, kwamen terecht in kampen in Nederland zoals kamp Vught, kamp Westerbork en Harskamp. Begin jaren vijftig kwamen veel Nederlandse leden van de Waffen-SS weer vrij, maar niet vrij van hun verleden. Veel familieleden wilden niets meer met hun te maken hebben. Zij waren hun Nederlandse staatsburgerschap verlorenen en zij ondervonden ook geen begrip onder de bevolking. Een aantal trad toe tot het Franse of Spaanse Vreemdelingenlegioen.